Sabaha karsi bebek sesi cinlamis karnabahar teyzenin evinin önünde.
Rüya gördügünü sanan Karnabahar teyze, yastigini eliyle kabartip tekrar yatmis.
Bir süre sonra yine ayni ses gelmis kulagina. Gözünü acip tavana bos bos bakmis, sesi hala duyabiliyormus.
Uyanik olup olmadigindan emin olmak icin bir cimdik atmis kendine. Hemen yatagindan aciyla dogrulmus.
Kendi kendine söylenmis Bu ses nereden geliyor Karnabahar teyze imkansiz diyormus;
cünkü sebze ülkesinde yillardir bebek sebze yokmus.
Evin her yanini didik didik aramis, ama sesin sahibini bulamamis.
En sonunda disari bakmak gelmis aklina. Uzun zamandir yaglamadigi eski kapiyi gicirdatarak acmis.
Inanamamis gördügüne kocaman, yesil yapraklara sarilmis kücük bir bebek...
Etrafa bakinmis kimse var mi diye. Merakla uzanip yapraklari aralamis.
Yesil, dik sacli, minik bir enginarmis gördügü.
