Uysal bir karanlik yürüyor gözlerime. Günes tutuluyor Emir. Cocuklarin sevinc cigliklarini duyuyorum. Uykuda olmasan, gelip sen de izler miydin Elimden tutup beni bir gölgeye cekerdin. Ben, bir gölge, ancak bir baska gölgede gizlenirdim. Yillardir gizledigim ne varsa, oracikta anlatirdim sana. Ama kurtulacagim bu kosudan, sana söz, sag cikacagim. Her sey gibi bunu da anlatacagim sana. Cam isleyen cocuklardan, dökülmüs dislerini satmak isteyen bunaga dek...
Deli bal, kitaptaki hicbir öykünün adi degil. Öykülerin ortak atmosferinin adi. Deli bal, Karadenizde üretilen bir bal. Vahsi kestane ciceklerinden ve orman gülü gibi baska vahsi bitkilerden beslenen arilardan sagilan bir bal. Cok az yenmesi gerekiyor; ancak cok az yendiginde faydali, ölcüyü kacirdiginizda delirttigi söyleniyor. Kitap hem hacmi hem de icerigiyle böylesi bir cagrisim yapti. Okura bir uyari belki, diyor Pelin Buzluk kitabini anlatirken.
Ona göre öyküde ne söylendigi kadar, ne söylenmedigi de önemli Öykü söylemediklerinizle, eksik biraktiklarinizla da yaziliyor. Yazarken eszamanli olarak okuru da oldugunuz bir tür. Hangi noktaya ulasacagini bilemeyebilirsiniz. Bu nedenle sürekli heyecan veriyor.