Türk ulusal kimligine iliskin hala süregiden tartismalarin kutuplarinda iki tasavvur duruyor Vatandaslik esasina dayali anlayis ve etnik-kültürel kimlik esasina dayali anlayis. Ahmet Yildizin incelemesi, Türkiyede milli kimligin insa sürecinde etnik-kültürel kimlik vurgusunun ve tazyikinin en güclü oldugu evreyi ele aliyor; 1919-1938 Dönemi.
Milli kimligin seküler iddiasi ile onu zimmen -kismen de acikca -kisitlayan dinsel yükümler arasindaki gerilim bu dönemdeki belirgindir. Fakat asil belirgin olan, milli kimligin ve vatandasligin etnik yükümleridir. Kitabin önsözünde Ayse Kadioglunun belirttigi gibi, bu deverede halk, hem vatandas hem Türk olmakla vazifelendirilmistir. Etnisizm, müfredatta ve dil-tarih politikalarinda, Kürt Meselesine ve gayrimüslim azinliklara bakista, iskan ve tehcir uygulamalarinda, asimilasyoncu önlemlerde bütünlüklü ve atak bir tutum olarak kendini gösterir.