Topu topu birkac adamdilar.
Ölüm fermanlarini, boyunlarindaki hamaylin icinde tasiyorlardi.

Oremarli Settar, tastan bir yüz ifadesiyle uzaklara bakiyor, Bu dag günesinin krali olmali, olmali ya da ölmeli diyordu.

Maronisli Sadik bilgece konusuyordu Dostluk kayip bir esyadir, alinip satilmiyor. Düsmanlik ise arsiz bir ottur bu daglarda, her yerde bitiyor.

Gewdanli Qerdes, yol arkadasi Ismaile dönüyor, Sinirdan öte yoldur, sinirdan öte kurtulus... Bizi oraya Ehmede Kokel ulastiracak diyordu.

Hepsi capraz asmislardi türkülerine mavzerlerini.

Uzun bir yolculuga cikmislardi.
Yollarina ihanet, buhtan, sinirin öte yakasindaki savas, bu yakasindaki kitlik, kiran cikiyordu.
Eskiyaydilar.
Zaman, eski zamandi.