2009 Orhan Kemal Öykü Yarismasi Ücüncülük Ödülü
Oysa bu iki yilda kimler unutmamisti ki beni.
Kitaba adini veren Kedisiz öyküsü bu cümleyle son buluyor. Unutulup gitmenin, bazen de hic yasamamis sayilmanin agir kederinin yaninda; hayat denen bu kücük derenin, kimi kez hangi umutlari da yesertebildigini gösteren bu öykü, hatirlanmak üzerine yazilmis kisa bir destan tadindadir.
Yillarin dahi yikip yok edemedigi tek sey nedir sorusuna verilen yanit, öykünün bu cümlesinde okuyucunun karsisina cikiveriyor Kendisini gecmisin karanligina kolay kolay teslim etmeyen, her seye karsin nefes alip veren, gercek ve aydinlik bir sevgi
Öykü sabir isidir. Iki günde söhret yapmaz insani. Soydan Kizgin, bunu erken ögrenmenin meyvelerini topluyor simdi. Ilk yazdiklari da öyküydü; ama, onlarla yetinmedi Soydan. Sessizce ördü kozasini, dilini olusturdu, kendi öyküsünü yaratti. Simdi bugünün ve yarinin bir öykücüsü duruyor karsinizda.
