Yusuf Hayaloglu Usta sair Siirleriyle halkin, emekcinin, ezilenin dili oldu. Zulmü ve adaletsizligi mahkum etti. Halkinin dertlerini, özlemlerini siire tasidi. Barisi, sevgiyi, dostlugu mustuladi. Türkü babasiydi. Siirleri; ezgilerin, türkülerin sözü oldu. Toplumun gönlüne girmis bir cok sanatcinin dilinden halkla bulustu. Su daglarda kar olsaydim türküsünü makinasinin basinda, yolda yürürken, evinden cikip isine, okuluna giderken mirildanmayan kimse kalmamistir herhalde. Yasarken anonimlesti. Hele Ahmet Kayanin sesi ve saziyla bulustugunda meydanlari, konser salonlarini doldurdu.
Inandigi gibi yasadi, inandigi gibi konustu, inandigi gibi yazdi. Sanatini halk icin yapti. Halk icin, halk gibi yasadi. Mütevaziydi, insan sevgisiyle doluydu. Bu sevgiden tasan ise siirleriydi. Bu siirler albümleri, TV ekranlarini, radyolari, dergileri senlerdirdi. 2002 yilinda Gözleri Intihar Mavi yle kitap dostlari ile bulustu. Kitabevlerinin ve kütüphanelerin demirbasi oldu. Sevenlerinin yeni bir kitap beklentisinin ve özleminin o da farkindaydi. Ancak yorgun bedeninde tasidigi hastaligi buna imkan ve zaman tanimadi. Türküleri babasiz birakarak yazilacak siirlerini ve sözlerini de beraberinde özlemini duydugu yerlere tasidi.
Tezgahtar Nebahati, NalanI, Rizayi, Istasyondaki Cocugu, Yagmur Icen Kizi, BahtiyarI, Suphiyi ve NazlicanI da yetim birakarak 2009 yilinin 3 Martinda yani tam bir yil once aramizdan ayrildi. Bir Veda Havasinda yasadigi hayatini Iste Gidiyorum diyerek ; Terkedemedigi Acilar Kralicesi Istanbulu da kendi basina birakarak Bir Anka Kusu gibi özlemini duydugu o yerlere gitti.
Solcuydu, sagciydi, Müslümandi, demokratti, Kürttü, Türktü, muhalifti, sairdi, babaydi, oguldu, kardesti, yoldasti, yorgundu, yigitti, yilgindi, ürkekti, delikanliydi, halkti. Herkesin özlemi, Hayaliydi.
Hak ve adalet mücadelesine kendisini adamis her aydin, sanatci gibi o da parmakliklarin ardinda kaldi. Kader; filmlerini seyrederek haksizliklarla kavgasina kendisini hazirlayan Yilmaz Güneyle yollarini bu parmakliklar ardinda kesistirdi. Ahmedlerinin, Yilmazlarinin gidisini gördü.
Sevdigi herkes gibi o da cekip giderken Ne kaldi diye soranlara bir Ayrilik Hediyesidir dur.. aglama gözlerim