Baci, Istanbulun neresinde oturisiz
Kumkapida.
Hazalin gözleri parladi. Istanbulu hic bilmezdi, fakat kocasindan duydugu semtin adini söylüyordu kadin.
Biz de, biz de dedi heyecanla.
Dogrusi, biz ilk gidiyig Istanbula.
Benim herif Fahriyenin kocasiyla ortagli is yapi. O dedigin yerde de ev tutmislar. Ev gözelmis. Hele neydi o is yaptiglari yerin adi
Valla, bi pasa ismidi, Mahmutti neydi
Mahmutpasa dedi kadin. Merakini yenemeyip, Orada dükkanlari mi var diye sordu.
Hazal döndü, heyecan ve gurur yüklü cümlelerle anlatmaya koyuldu.
Valla aslina bagacag olirsan is büyükmis. Yere sergi acilar, geyim meyim satilar. Simdilig laf aramizda baci, biraz gizli yapilar bu isi... Belediyeden habersiz. Zabitalar her gün bunlari kovalimis, bunlar da sokag sokag gezip, sonra gene ayni yere gelilermis. Bu zabitalardan biri, Fahriyenin kocasi tarafgillerden birilerinin kirvesi olimis. Demis ki, belediye bikarsa sizi kovalamaz artig. Yeter ki siz inad edin. Benim herif de deyi ki belediye o pasa yerde bize bir yer zimmetlesin, üc ayda bir bina dikerem Istanbulun orta yerine... Bizim cocuglar da orada ogiyacaglar. Allahimdan umaram büyük adam olurlar...