Tarih yasanmis gecmis üzerine, ilk siyasi kuruluslarin ortaya cikmasindan beri yazilmasina ragmen, bir ders olarak XIX. yüzyilda uluslasma süreci ile müfredatlardaki yerini almis bir disiplindir.
Fransiz burjuva devrimi ve onu izleyen sanayi devrimi ile bilimsel ve teknik gelismeler iktisadi ve sosyal gelisimin hizlanmasina yol acti. Bu gelismeler tarihin bilim olarak gelisimini tamamlamasi sonucunu dogurdu.
Bu gelismelere paralel olarak tarih ilmi ayni zamanda bir egitim araci olarak kimlik olusturma ve devlet ideolojisinin genis kitlelere benimsetilmesinde daha fazla önem kazandi.
Osmanli Devletinde de Avrupaya paralel olarak tarih, Tanzimatla gelen modernlesme cabalariyla yerini bulacakti. Yenilik hareketinin basinda bulunanlar memleketin siyasi terbiyesini saglamak ve ona bir ufuk acmak icin tarih disiplinini lüzumlu görmüslerdi.
Osmanli Devletinin son yüzyili, tarih anlayislari, tarihciligi ve yazilan tarihler bircok calismaya konu olmusken tarihin egitim boyutu ihmal edilmistir.
Bu calismada evveliyatiyla bu sürecteki Osmanli Devletinde Tarih Egitimi konusu incelenmistir. Calismanin temel kaynaklarini Basbakanlik Osmanli Arsivinden elde edilen belgeler, döneme ait tarih ders müfredat programlari, ders kitaplari, dönem dergilerinden elde edilen makaleler olusturmaktadir. Bunun yaninda degisik kaynak ve arastirma eserlerinden de istifade edilmistir.
Dört Bölümden olusan eser 1. Bölüm Kurulus Döneminden Tanzimat Dönemine kadar Osmanli Devletinde Tarih Egitimi 1299-1839. 2. Bölüm Tanzimat Döneminde Tarih Egitimi 1839-1876. 3. Bölüm II. Abdülhamit Döneminde Tarih Egitimi 1876-1908. 4. Bölüm II. Mesrutiyet Döneminde Tarih Egitimi 1908-1922, konularindan olusmaktadir.
