Cocukken bir hayalim vardi. UCMAK
Kagittan yaptigim ucaklarla oynarken, elimi ucak seklinde tutarak hizla kosarken adeta ucuyordum. Hizla atan kalbim heyecanimin, alnimdan süzülen ter ne kadar calismam gerektiginin habercisi gibiydi. Sik sik yüksek bir yere tirmanip ucsuz bucaksiz gökyüzünde ufuga bakiyordum. Gökyüzünü seyretmek gökyüzü kadar genis bir yer aciyordu ruhumda ve ne kadar yolum oldugunu gösteriyordu adeta.
Bulutlara dokunacak kadar yakin oldugumu görüyordum rüyalarimda. Bir gün uyandigimda ordaydim bulutlarin yaninda.
Asiktim gökyüzüne ve bir sevgililer gününde geldi haberi SOLOTÜRK görevinin. Artik UCMAK paylasmakti. Mutlulugu paylasmakti, gururu paylasmakti, vatan sevgisini paylasmakti, basariyi paylasmakti. Binler, onbinlerle paylastikca artiyordu duygular
Cocukken bir hayalim vardi. GÖKLERIN KURDU olmak.