Isterdim ki cocuklar gercekten bir bahce icinde büyüsünler. Cilegin kokusunu, ispanagin yesilini bilsinler.
Tohum nedir, önemli midir, azicik düsünsünler. Aycicegi gölgesinde masallar dinlesinler. Marul ile salyangoz nasil
dertlesir, kulak versinler. Oysa dünya daraldi, bahceler azaldikca azaldi... Buna bir cözüm bulmali.
Toprak canli, toprak sicak, toprak bereketli, toprak bir cocuk gibi heyecanli. Ama bazi insanlar yok eder bu
heyecani. Dogayi anlayan, doganin macerasini seven cocuklar cogaldikca dünya yine güzel bir bahce olacak.
Iste bu masallar o cocuklar icin yazildi.
