Kirilgan bir baharin yazini aradigi gecelerde basladim seni yazmaya. Önce birkac dörtlük satirlar, ardindan doldu sayfalar. Her sayfada bir ilmek ask, her sayfada senden sonra unutulmaya yüz tutmus cocuklugum, hatiralarim ve sen; birbiri ardina siralandi mazi. Seni dokudu kalemim. Özlerken yazdim, yazarken özledim bir nevi. Özledikce yandim ve yine yazdim. Sonra saman kagidi bir zarfin icinde biriktirdim yanginlarimi.
Ne zaman özlesem, bir sayfa daha sen ekledim, yazdikca sevdim. Sonra dönüp tekrar okudum, adina Ask dedim.
Bu kitap sana
Yüregi burkulan, cani yanan, yarida kalan sana.
Dile getirilmeyen yarim kalmisliklara...
Bir kadin, bir kalem, bir yürek... evrenden insana, yürekten yüreklere... sadece bildikleriyle degil, yasadiklariyla okuru bir yerden bir yere sürükleyen cümleler... son zamanlarda okudugum en samimi kitap.
-Aret Vartanyan; Insaniz Ayibi Yok, Gitme Zamani, Cirilciplak Askin coksatan yazari
-Yalniz ve yorgun ve yanilgilarla savrulmus yüreklerimizin siginacak bir limandan baska neye ihtiyaci olabilir O liman iste Kac Gibi Özlersin Sakin esintisiyle yüregimizi oksayan saglam bir liman hem de...
-Caner Yaman; Asiktim Hatirlamiyorum, Unutamadim ve Sonrasi Yokun coksatan yazari-