Hayat beklenilenden cok beklenilmeyen olaylarla cikar karsimiza. Her sey bazen öyle karmasik hale gelir ki aklin durdugu noktayla bulusur insan. Ve sabir derler ya sabir... iste, o an o kavrami iyi uygulamak gerekir. Sabrin sonunda hezeyanlari süsleyen heyecan ve acinin ürünü olan gözyaslarin yerini sevincin billur dudaklarindan dökülen mutluluk yaslari almaya baslar.
Her seyin bittigi yerden basladigini görür insan. Son dedigimiz seylerin mutluluklarin baslangici oldugunu görürüz yeter ki sabri ve sebati yitirmeyelim. En karanlik vakitler aydinligin nasil ki habercisi ve en sancili vakitler nasil ki yepyeni bir hayati müjdeleyen dogumlari beraberinde getiriyorsa; kaderin cizdiklerine riza göstermek; ama mücadele ve direnci yitirmeden... Iste ol vakit mutlu sonlar kapimizi calar ve masallarla gercek hayat ancak o mesakkatli zamanlarin sonunda ayni yerde, ayni ülküde ve ayni noktada bulusabilir.
Romani; gerek anlatim, gerek kurgu olarak gencecik yazarimizin basarisinin ne derece büyük oldugunu göstermektedir. Her seyin bittigi yerden yepyeni baslangiclarin yesermesi dilegiyle yazarimizi tebrik eder basarilarinin devamini dilerim.