Soguk,vücuduma zehir gibi yayiliyor. Agaclar,caliliklar,binalar ve insanlar bir bulaniklik gibi gözümün önünden gecerken son bir ayda yasadiklarimi düsünüyorum.
Hayatimda bir saniye bile eksikligini hissetmedigim kelimelerin zihnimi esir almasina caresizce izin veriyorum.
Aci, öfke ve hüzün.
Kosuyorum, yolun sonu hic gelmeyecekmis gibi.
Ciglik atiyorum, ailemin ihanetini affedebilecekmisim gibi.
Dagitiyorum, kendimden geciyorum...
Evani nutabilecekmisim gibi.
Ben Melisa Aras. Anlasilmazim, Cözülmezim, dengesizim, korkutucuyum, ürkütücüyüm, alayciyiyim, acimasizim ve duygusuzum.
Ve iste bu benim hikayem...
