Zengin ve yakisikli bir Rus asilzadesi olan Nehludof, teyzelerinin hizmetindeki güzel köylü kizi Maslovayi bastan cikardiktan sonra birakip gider. Yillar sonra bir mahkeme salonunda karsilasirlar. Maslova kötü yola düsmüstür. Adam öldürmek sucuyla yargilandigi davada Nehludof jüri üyesidir. Maslovanin düstügü bu vaziyetten kendini sorumlu tutan prens, affedilmek icin her seyi yapmayi göze alacak, vicdaninin baskisiyla büsbütün degisecek bambaska bir insan olacaktir.
Mesela hirsizlarin, katillerin, casuslarin, kötü kadinlarin kendi zanaatlarini begenmediklerini, bu yüzden utanc duyduklarini saniriz. Oysa hic de öyle degildir. Kaderlerinin, isledikleri hatanin sevkiyle herhangi bir duruma düsen kisiler, bu durum ne kadar asagilayici olursa olsun, hayat hakkinda hemencecik yeni bir görüs ediniverirler. Böylelikle yeni durumlari kendilerine cok faydali, cok saygideger sekilde görünür.
Mesela ustaliklariyla övünen hirsizlari, ahlaksizliklariyla övünen kötü kadinlari, zalimlikleriyle övünen katilleri görünce sasariz. Bu hayreti, biz bu insanlarin muhitlerinden olmadigimiz icin duyariz. Oysa bir baska bakimdan onlara hak vermemiz gerekir. Nitekim zenginler varliklarindan yani vurgunlarindan, kudretli insanlar da kudretlerinden yani zorbaliklarindan gurur duymazlar mi
