Su, butun hayata kuvvet veren. Tum ormani kucaklayan, su arkasi karanlik agaclarin yanina, usulca girebilsem. Su zirva dunyadan kurtulup, karanliklara gömulu köyun ardindaki ormanlarin icine... Kuslar geliyor, o dunyanin en guzel agbisi, iste bak okuttu seni, ögretti sana, soylu bir meslegin oldu, sakin aglama Baska bir serinligi var agaclarin, cig damlalari baska, kurumus kus tuyleri baska, yabancisi olmadigim bir yer. Genis bir duzluk sakliyor icinde. Orada simsiyah gözlu yorgun atlar olmali, cok calismislar, kosmuslar, kardeslerini, ailesini utandirmamis, ac koymamis.
Yol uzuyor, meshur laf, hayat devam ediyor diyor birileri. Arkasi karanlik agaclarla aramda bir perde, bir cam. O kadar sildim ki bu cami... Bir gun ben bile farketmeden, dalginlikla kiriverip gidebilmek icin; cocuklugumdan beri gölgesi sirtina yerlesmis arkasi karanlik bu agaclarin yani basina...