Son yillarda adindan sikca söz ettiren Ahmet Büke, siradan insanlarin icdünyalarini yürek burkan bir incelikle anlatan öykülerin yazari. Kurt indi. Tek basina. Arka ayaginda duman rengi bir akitma. Alnindan gözüne inen siyah lekesiyle kurt indi cok uzakta bir yerde. Havayi derin derin kokladi. Yanik kokusunu takip etti. Et ve kemik cekti onu. Kosmayacak, kovalamayacak bir avi. Ne sürüden geri kalmis, kocamis bir koyun, ne yilki, ne korkmus bir tavsan. Pihtisindan donmus, catlamis kan. Ahmet Büke, delilerin akillilardan, anilarin yasanan zamandan daha muteber oldugu kücük bir Ege kasabasinda dogdu. Yasli teyzelerin, manifaturacilarin, geceyi örten cevizlerin, genc karincalarin, alingan derelerin, incirin ve zeytinin sofrasinda büyüdü. Onlara olan borcunu ödemek icin on yildir öyküler yaziyor. Edebiyati kimsesizlerin kimsesi olarak görüyor. Büke yeni kitabi Cazibe Istasyonunda kalemiyle cizdigi cografyayi biraz daha genisletiyor; daha iyi bir dünya umuduyla...