Göc ederken. Nerede bariniyorsun sen. Kapatarak gizlemek yerine, varliga gelebilmek icin, kendi nazarini kayiran bakisini, iterek icine sikistirdigin bu sert bakir üstüne, bicimsiz bir cukur-baski yaptigini ulu orta söylemesen. Cizimlerin hesap edilmemis hayatlarin ufkunu aciga cikartirken, tasarlanmamis yalnizliklarin sahiplerini kendi iclerine batiracak. Mahsullerinle gercekler arasinda kalan kirac yerde, hayaller olmaksizin yeniden yaratilmanin ürküten duygusu. Anlatmazsan anlayamadigin kelimelerle konusmaya baslayinca alemi ikiye yaran catlak büyüyor. Nerede yürüyorsun sen. Catirdayarak. Dünya siyriliyor yerkabugunun icerisinden kenara dogru. Iceri, belki de yukari. Bir yandan heveslerin bir seyin variyetine yönelirken diger tarafta yoksunluklar baska seyleri isaret ederken, yani dünya bakisimli bir sey yaparken, yani tam bu esnada iste, durup nereden bakiyorsun sen.
