Kagida dökülenlerden anladim

Etrafi gözlemlerken icinde olmadigim hayatlar, tanimadigim insanlar da etkilemis beni. Her neredeysem, insanlari seyrederken farkinda olmadan hayaller vasitasiyla girdigim baska hayatlar, baska vücutlar, yolda bekleyen sevgili, ruhunu teslim eden kadin, cocuklarini bekleyen adam, dilenci ve bazen de bir hamalin sirtindaki yük.

Bazense kendim oldum yazarken. Tek basina uzaklarda gibi ama yakin, bir odada duvarlari seyrederken, kendi icinde kaybolmus ve kendini arayan, derdi kendiyle bir adam.

Hep dedim ki Hayat kendimle ne zor

Yillar icinde birikenler burada iste. Zamani gelmis ki artik bir kitap oldular, benden geriye kalacak.

Bana yazdiran asil sebep de buydu belki...