Osmanli Türkcesi, Türkceden ayri bir dil degildir. Türkcenin, Osmanli devletindeki sekli ve ismidir; Osmanlilarin kullandigi Türkcedir. Osmanlica ise Osmanli Türkcesinin yaygin olarak bilinen ve kullanilan ifadesidir. Osmanli Türkcesi, sadece sirali harflerden meydana gelen bir alfabe degil, cok zengin kültür mirasina sahip bir edeb dilin de ismidir. Bu zengin kültür mirasini asil kaynaklarindan tanimak icin öncelikle Osmanli Türkcesini ögrenmek, Osmanli ve ortak Islam kültürünü bilmek gerekir. 1 Kasim 1928de 1353 sayili Türk harflerinin kabulü ve tatbiki hakkindaki kanunun kabul edilmesi ve yeni alfabenin yerlesmesine kadar gecen uzun sürede Osmanli Türkcesiyle bircok alanda eser yazilmistir. Bu eserleri okumak, anlamak ve bunlara dair arastirmalar yapmak Osmanli Türkcesini ögrenmek ve ögretmekle mümkün olur. Osmanli Türkcesini ögrenmek ve ögretmek, zengin kültür mirasimizin esas kaynagi olan eski harfli eserler ile dil ve gönül köprüsü kurmaktir; asil kaynaklarindan
arastirilmadigi icin yanlis bilinen gecmisimiz ile yeni nesilleri dogru bir zeminde bulusturmak ve uzlastirmaktir.