Ceren Candemirin annesine konan kanser teshisi ile bir günde yasami degisti. Yasadiklarimi, onun yasadiklarini kaleme almak cok güc. Asilmasi zor buz daglarina carpar gibiyim parmaklarimin kaleme her segirtisinde, dedi ama yine de yazdi. Cünkü annesine ve tüm kanser hastalarinin yasamina bir farkindalik, bir isik getirmek istiyordu. Anne Mavisi, anne kiz dayanismasinin, kanserle mücadelenin, fedakar bir babanin sicacik bir öyküsü...
Nasil bas edecektim onun aglayarak bakan okyanus gözleriyle Gözlerindeki firtinaya kapilmis gidiyordum ki bir dal aradi gözlerim... Onun bana en ihtiyac duydugu anda gidemezdim, yapamazdim bunu O bana degil ben ona yardim etmeliydim. O gün biraktim konussun yüregimdeki o ses; anneme dal olacaktim
