Bozkir, hep susuzlugu hissettirir duyusta, okuyusta, bakista. Su yasamda olmazsa olmazdir. Bozkirda yasam susuzdur yazlarin sicaginda. Ferhat daglari deldi Sirinin sevgisi icin, bozkirin insani topragi deler, yasamina su ulastirmak icin. Kuru topragin bagrinda kisa sapli kazmalarla, kisacik araclarla kuyular acilir, tas tas, kova kova toprak cekilir yukarilara. Her yukari cikan toprak kazmayi derine indirir. Metrelerce derinde su önce domur domur belirir kuyunun duvarlarinda. Daha derine inmek gerektiginin ve yakinin müjdecisidir bu sizintilarin serin camuru. Emekler boyunca, akitilan terlerin hizasinda su, kuyunun tabaninda avuc avuc, tas tas birikir. Cogu zaman tek kuyunun suyu kovaya gelmez, cekmeye degmez. Söylesine bir kac parmak, bilemedin hepsi iki karis su. Yakininda yeni kuyular acilir hep egimine dogru arazinin. Usta kuyucular girer isin icine, kuyulari dipten kendilerinin gececegi genislikte dar tünellerle birbirine baglarlar. Son bir kuyuda birikir inceden gelen sular. Son kuyunun suyunu icen bilmez kac derin kuyunun ince serin suyudur bu ictikleri.
