9. yüzyilda hadis alimleri arasinda otorite olarak görülen Imam Nesa cogunlukla Kütüb-i Sittenin besincisi olan es-Sünen eseriyle taninir. Titizlikle ortaya koydugu tüm eserler icin yüzlerce alimden dersler aldigi bilinir. Nesa, muhaddislerden rivayet alirken sahihlik acisindan en ufak bir zayiflik gördügü hadisi ravi zincirinde güvenilir alimler olsa dahi eserine almamis ve bu ciddi calismasiyla illetli hadisleri ayiran dört alimden biri olarak anilmistir.
Sahabenin Faziletleri eserini yazmasina vesile olan ise sahabeler arasinda üstünlük ayrimi yaptigi, taraf tuttugu öne sürülmesidir. Bu eserde bir araya getirdigi rivayetlerle kistasinin sadece sahihlik oldugu apacik görülmektedir.