Rus siirinin en güzel lirik destani ve hazin bir aska adanmis bir anit olarak nitelendirilen Bahcesaray Cesmesi, Puskinin genclik dönemi siiridir. Sairinin yaygin ve kalici söhretini kazanmasinda büyük payi olan bu siiri meydana getiren saikler de, esasinda Puskinin gecici genclik hevesleridir. Sair, 19-20 yaslarinda bulundugu sirada, kendinden iki yas kücük olan karsiliksiz maskasi Sofya Stanislovov Potockadan Tatarlarca kacirilarak Kirim Haninin hareminde ölen büyük ninesi Mariya Potockanin ve Gözyasi Cesmesinin hikayesini dinlemis, Bahcesarayi zorunlu güney seyahati sirasinda görmüs, destani ise yine bu zorunlu seyahati boyunca yogun olarak okudugu Byronun eserlerinin büyüsüne kendini kaptirdigi bir dönemde kaleme almistir. Yayinevimiz, Azad Agaoglunun Rusca özgün metinden Türkceye manzum olarak aktardigi Bahcesaray Cesmesini, 1892 baskisinin gravürleriyle nesretmistir.