Ikinci Dünya Savasi sonrasinda ekonomisini yeniden toparlamak isteyen Almanya, büyük bir isgücüne ihtiyac duydu. Söz konusu isgücü acigini karsilamak icin 30 Ekim 1961 yilinda, Almanyanin Bonn kentinde, Isgücü Alimi Anlasmasi basligiyla Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Almanya Federal Cumhuriyeti Hükümeti Arasinda Türk Firmalari Iscilerinin Istisna Akdi Cercevesinde Istihdamina Iliskin Anlasma imzalandi.
Alinacak iscilerin saglikli olup olmadigini, insanimizin izzet-i nefsini zedeleyecek sekilde muayeneden gecirerek ispata zorlayan o hazin manzaralara ait resimler, hala hafizalarimizda olanca utancligiyla taptaze duruyor.
Isci Türk cocuklarinin Almanya yolculugu bu aci gercekle basladi.
Maden ocaklarinda, cöp toplamada ve nerede bir Almanin calismayacagi kadar pis bir is varsa orada Gastarbeitermisafir isci oldular.
Bu anilar, ilk Gastarbeitermisafir iscilerden on sene sonra yollara düsen kusaktan bir vatandasimizin kaleme aldigi notlardan derlenerek meydana gelmistir. Muhakkak ki yazilanlar cok eksiktir. Zira elli-altmis yillik bir macerada olan biteni bir pencereden bakarak anlatmak hic kolay olmasa gerektir. Süphesiz surasi aci bir gercektir ki; insanimizin oralarda, yillar boyunca yasayip gördükleri yürek sizlaticidir.
Ismail Eryilmaz agabeyimizin yasadiklarindan cikardigi derslere ait notlarin Avrupanin degisik ülkelerine ve sehirlerine dagilmis, bir aidiyet ve asimilasyon sorunu yasayan misafir isci Gastarbeiter kardeslerimizin ruh dünyasini ve maruz kaldiklari sartlari bir nebze olsun anlattigini ve o yasanmisliga bir ayna tutmus oldugunu umariz.
Biz Erguvan Yayinevi olarak tarihe ufacik bir not düsmek niyetiyle Ismail Eryilmaz agabeyin bu hatiralarini yayimlarken hüzünleniyor, eksiklik ve hatalarimizi anlayisla karsilamanizi siz okuyucularimizdan bekliyoruz.