Üc Tarz-i Siyaset, II. Abdülhamid devrinde yankilanan Türk
milliyetciligi disinda Türklere hürriyet yoktur. idealinin ilk esasli
seslerindendir. O, ruhunu ve fikrini Türkcü cereyana hazirlayan genc
bir düsünürün beyannamesidir. Üc Tarz-i Siyaset, Osmanli
Devletinin cöküsü ertelemek, hatta durdurmak amaciyla farkli
dönemlerde hayata gecirdigi Osmanlicilik ve Islamcilik politikalarini
tenkit eden, bunlarin Osmanli cografyasi icin uygulanmasini imkansiz
gören bir makaledir. Türkcülük düsüncesi de makalede ele alinmis,
sakincalari ve faydali taraflari tipki öncekiler gibi tahlil edilmistir. Üc
Tarz-i Siyaset, sadece Yusuf Akcuranin entelektüel dünyasini kuran
bir metin degildir. Kendi zamaninda tartismalara sebep olmus,
Türkcülük düsüncesinin imkanlarini genisletmistir. Devrin
entelektüellerinin dünya siyaseti karsisinda nasil bir savrulma
icerisine düstüklerini göstermistir. Bu bakimdan hacmi kücük, tesiri
büyük bir beyannamedir. Yaklasik 120 yildir okunan, konusulan Üc
Tarz-i Siyaset bu calisma ile yeniden okura sunuluyor. Metin, 1904te
Türk gazetesindeki tefrikasi ile 1912de kitap halinde yayimlanan
baskisi aradaki irili ufakli farkliliklara temas edilerek hazirlanmistir.
Transkripsiyonu, günümüz Türkcesi ile sadelestirilmis
hali ve Osmanlica asli bir aradadir.