Hicri 4. yüzyilda yasayan Ibn Miskeveyh bu kitabi bir emirin, bütün ilimleri iceren ve hikmetin tümünü ihtiva eden üc mesele hakkinda kelam etmesine dair bir talebi üzerine kaleme almistir. Yaratici, Nefs ve Nübüvvet meselelerinden olusan bu üc mesele Ibn Miskeveyhe göre ilimlerin ve hikmetin tamamini ihtiva eder. Zira bu üc mesele ilimlerin ve hikmetlerin özü, özeti, semeresi ve neticesidir. Bunlar Peygamberlerin kendisiyle gönderildigi meselelerdir, filozoflar da akl arastirmalariyla bunlara ulasmislardir.Ibn Miskeveyh bu üc mesele cercevesinde alemin bir yaraticisi olmasinin gerekliligi, yaraticinin akl ve felsef delilleri, mutlulugun tarifi ve buna nasil ulasilacagi, aklin mana ve önemi, insanin akilla diger varliklardan nasil üstün oldugu, nübüvvet, vahiy ve peygamberlerle kahinler ve sahte peygamberler arasinda farklar gibi bircok konuyu akl ve felsef delillere dayanarak incelemistir.Eser Ibn Miskeveyh gibi büyük bir filozofun düsünce dünyasinin özünü ortaya koymasi bakimindan oldukca kiymetli ve ilginctir.