Edebiyatimizda bircok ilke sahit oldugumuz Tanzimat Döneminde esaret ve insan ticareti temalarini isleyen Samipasazade Sezainin biricik romani Sergüzest, romancilik tarihimizde romantizmden realizme gecisimizin ilk örnegidir.
Samipasazade Sezainin babasinin konaginda yakindan tanidigi esir kadinlarin hayat hikayeleri ve bizzat kendi annesi Gülarayis Hanimin da bir Cerkez esire olmasi, olay örgüsünün altyapisini olusturmasiyla hikayede otobiyografik unsurlar barindirmaktadir. Yazar bu durumu eserin 1924teki baskisinin önsözünde dile getirmistir.
Sezai insan ve cevre iliskisine eserin bircok yerindedeginmis, mekani sadece dekor olmaktan cikarmis ve karakterlerin psikolojik durumlariyla ilintilendirmistir. Eserde isledigi dönem sorunlari sebebiyle yazar göz hapsinde tutulmustur.
