Ocak 1802. Le Banel adli bir Fransiz savas gemisi Cezayir kiyilarinda, Tenes adli balikci köyünün aciklarinda batar. Denizcilerin cogu bogulur ya da dagdan inen Bani Havvalar kabilesi tarafindan öldürülür.Yalnizca bes kadin hayatta kalir. Fransanin unuttugu, Bani Havvalarin el koyup en cömert erkeklere sattigi bes kadin Cezayir Dayisini bastan cikartan ve daha sonra Istanbulda padisah haremine giren kücük camasirci kiz Lauza, Cezayir topraklarinda ilk Fransiz ögretmen olan Markiz Helene de Courtavray, Rifli bir toprak sahibinin ikinci esi olan Marie ve on iki yasinda Ksar Emirinin ogluyla evlendirilen Elise. Ama bu kadinlar arasinda yazgisi en parlak olan, Yemma Bnet adiyla anilan sifa dagitici ve köy ihtiyar heyeti üyesi Rahibe Jeannedir. Bani Havvalar, ona, ölümünden sonra günümüzde de kutsal yer olarak kabul edilen bir türbe yaptirirlar. Venus Khoury-Ghata, gercek olaylardan esinlendigi bu yapitinda, anlatici yetenegini kanitlayan göz kamastirici roman tipleri yaratmistir.