Güc olani, kolay söyledi Ask dili ile...
Zor olani yol belledi kendine.
Büyükle büyük oldu Yunus Emre.
Kücükle kücük oldu, tevazu ile.
Benim yüzüm yerde gerek...
Bana rahmet yerden yagar...
Deyip taht kurdu yüreklere.
Dillere söz oldu, sazlara nagme.
Gönüllere ask oldu, insanliga gaye.
Dördüncü cemre olup bütün aleme;
Yandi, pisti, oldu ask atesinde.
Sikayet etmedi bir kere bile.
Askin hazzini tatti har icinde.
Gencligi tanistirdi, gercek Ask ile...