Ama yarin dünden daha güzel olmadi. Hatta dün kadar bile güzel olmadi. Yarin cocuk olmak icin hic de mükemmel bir gün degildi. Liya ceplerindeki yiyeceklerle evinin kapisinda kalakaldi. Sokakta sadece sinif arkadasi Tahir ve Masal vardi, tüylü dostlarindan hicbir iz yoktu. Ne Künefe ne Hickirik ne de Pitir. Cocuklar gözlerini dört actilar, her tasin altina, her saksinin icine, her kasabin önüne baktilar. Hatta emin olmak icin Masalin saclarini bile karistirdilar. Cünkü gecen sene minik bir kedicik gök gürültüsünden korktugunda oraya saklanmisti. Dogrusu Masalin saclari saklanmak icin hic de fena bir yer sayilmazdi.
