Gercekte neden bu kadar üzgün oldugumu bilmiyorum. Anlam veremedigim kelimeler yogunlasiyor
kafamin icinde. Hic kolay degil düsünceleriyle barisik yasayamamasi insanin. Bu beni biktiriyor.
Seni sikiyor, diyorsunuz. Oysa, bu hüznüm, bu arzum, ne istedigimi bilmeye bile engel oluyor. Aklim
okyanuslara gitmis gibi.
Icimde adini koyamadigim bir sikinti var; bu bana son derece yabanci bir sey. Adini koyamiyorum; ne
birini secebiliyorum ne de vazgecebiliyorum. Hayatin olmazsa olmazi; ne onunla olunabileni ne de
vazgecilebilenidir o. Asik miyim Asik da degilim; bir kiz arkadasim olmadigi icin mutsuz mu olmaliyim.
Onunla olamadigim, onsuz da olamayacagim bir sevgilim olmasin mi