Kirac bir tepeye sirtini dayamis, masalsi evleriyle görenin bir daha unutamadigi Kuslu Köyün insanlari, her köylünün ormanda bir kusu olduguna inanirmis. Ormana giren her köylünün basinin cevresinde dans eden kusun taskin cigligi, en inanmayan insanda bile saskinlik yaratirmis. Sonradan neler yasanmis da kuslar küsüp gitmisler, bugünün insanlari bilmezmis... Günün birinde yesil, daginik sacli bir kadin, pembe bisikletiyle köy yoluna sapmis. Tombul Oglan, eteklerinden salkim salkim cicekler dökülen, saclarindan kus civiltilari gelen bu garip görünümlü kadini sessizce izlemis. Kuslu Köyün insanlari, Tombul Oglanin meraki sayesinde, unutulmus bir gecmisin kapisini aralamislar... Edebiyatta otuz besinci yilini kutlayan Sevim Ak okurlarini, unutulanlari animsamaya ve kesfetmeye davet ediyor. Eskinin insanlari gibi dogayla uyum icinde, dost kalarak yasasinlar diye...