Aldous Huxleynin, 1962 yilinda yayimlanan son kitabi Ada, yazarin en bilinen romani Cesur Yeni Dünyanin ütopik ikizi. Otomatik Portakalin yazari Anthony Burgessin da en iyi doksan dokuz modern roman arasinda saydigi bu eserde Huxley, cocuklar birden fazla aile tarafindan yetistirilebilir mi, gecmis travmalarin etkisinden kurtulup aydinlanmak mümkün mü, Bati bilimi ile Dogu felsefesi harmanlanabilir mi, bir ülke yayilmaci politikalar uygulamadan da var olabilir mi gibi sorulari irdeliyor.

Yakin zamanda esini kaybeden gazeteci Will Farnaby, görünüste bir deniz kazasi sonucu, Pasifik Okyanusunda yüz yirmi yildir gözden uzakta gelisen, zengin petrol kaynaklarina sahip bir adanin, Palanin sahiline sürüklenir. Will, adeta bir cennette yasayan bu ütopyanin sakinleriyle tanistikca, Palaya gelmekteki asil amacini da sorgulamaya baslar.

Ada, distopya edebiyatinin en tedirgin edici basyapitlarindan birini yazan Aldous Huxleyden, buraya, bu ana ve yarina dair gercekciligi elden birakmayan bir ütopya.

Huxley, insanin sinirlari ve potansiyelinin tamamen anlasilmasi sayesinde iyi bir hayatin gelisebildigi hayali bir tropik ada gösteriyor bize. Anthony Burgess

Romanin dini fanatizme, büyük askeri güc kullanimina, petrolün jeopolitik önemi ve yapay döllenme gibi konulara dair uyarilari, cagimizin ikliminde fevkalade öngörülü geliyor.

The Guardian