Sonra,
sonra engin bir sessizlik..
Yerdeki cesedinize bakiyorsunuz..
Daha önceleri Benim elim, benim ayagim, benim basim... diyerek kendinizle özlestirdiginiz bu et yigininin sizden ayri, sizden farkli bir sey oldugunu yeni farkediyorsunuz.. Size emanet olarak verilen bu cesadin yaraticisi geliyor akliniza..
Allaaah diyorsunuz dehsetle..
Dünya hayatinda ne yapmam gerekirdi ve ben ne yaptim sorusu atesten, bir göktasi gibi düsüyor üzerinize.
Eziliveriyorsunuz.
Kalkamiyorsunuz, öirpinamiyorusnuz, kimildayamiyorsunuz bu sorunun altinda. Oysa cevabini bildiginiz bir sorudur bu. Fakat yine de susmayi tercih ediyorusunuz. Cünkü dilinizin ucuna gelen cevap, dilinizi bile utandiran bir cevaptir.
Panik icindesiniz.
Bütün bunlardan kacmaniz bütün bunlardan kacabilmeniz, kendinizden kacmaniza, kendinizden kacabilmenize bagli.
Fakat ne mümkün.
Size sizden uzak, size Ondan yakin hicbirsey yoktur etrafinizda.