Günümüzün en büyük Spinoza yorumcularindan biri olan Alexandre Matheron, conatus teorisini merkeze alir ve politikayi bir güc ontolojisi olarak düsünmenin önünü acar. Bu kitabinda da Spinozanin Ethicasi ile politik yapitlarini bireylik ve ortaklik, birey ve topluluk kavramlari yoluyla sistematik bir bicimde ic ice geciriyor, tekil bireyler gibi politik toplumu da bir beden, dogrudan cismani bir varlik olarak ele aliyor. Nasil ki Spinozada her birey kuvvetlerin iletisiminin bir sonucu, hareket ve duraganligin belirli bir orani ise, ona göre, politik toplum da duygularin ve onlarin iletisimlerinin bir sonucudur. Baska bir deyisle, ister tekil birey, ister politik toplum olsun, beden daima bir karsilasma, etkilesim ve ortaklik pratigidir. Matheronun bu Spinoza okumasi, burjuva egemenlik teorisinin önvarsaydigi, birey ile topluluk, özgürlük ile ortaklik arasindaki sözde asilamaz boslugu bir duygular fizigiyle doldurur ve böylece bizi politik batil inanclarimizin belki de en kötüsünden kurtulmaya cagirir Ortaklik yalnizca zorunluluk degil, ayni zamanda özgürlüktür. Daha önemlisi, ortaklik ne kadar sinirsizsa, bireysel özgürlük o kadar eksiksiz ve yetkindir.