Anton Pavlovice piyeslerinin basarisini zehir eden bir sey varsa o da seyircilerin coskulu cagrisina dayanamayip sahneye cikmak zorunda kalmasiydi. Bu yüzden ansizin ortadan yok oluyor, sahneye cikmasini isteyen alkislar kesilmek bilmeyince birimiz kalkip yazarin tiyatrodan ayrildigini söylüyorduk. Anton Pavlovic cogu zaman cani öyle istedigi icin kulise, bizim yanimiza geliyor; soyunma odalarini sirayla gezerek coskulariyla heyecanlariyla, basarilariyla, basarisizliklariyla, yasami daha derinden duymaya yardim eden sevincleriyle, öfkeleriyle perde arkasinin zevkini cikariyordu.
KONSTANTIN SERGEYEVIC STANISLAVSKI

Ele aldigi önemsiz bir seyde bile cok uzaklari, cok cok derinleri görebiliyordu. Kücük bir mercegin koskoca bir dünyayi göstermesi gibi Cehov da kücük bir olayla koca bir yasam parcasini gözler önüne sermeyi basariyordu.
TATYANA LVOVNA SCEPKINA-KUPERNIK