Otuz üc metrekare dükkani bana zindan eden de Miyase, cennet bahcesine ceviren de. Elimdeki otuz üclük tespihle ya sabir cektiren de o, günümü bir cift sözüyle güzellestiren de. Beni görmezden gelip delirten de o, yüzümü güldüren de. Basim belada bu Miyaseyle. Allah kimseye vermesin Miyaseyi. Benden baska kimseye. Hic kimseye. Uyanir uyanmaz aklima gelir. Gerci aklimdan gitmez ki gelsin, uyaninca aklim onunla basima gelir. Uykuda bile Miyase diye sayiklarim. Sayiklamam gerekir yani. Sayiklamazsam onu sevmemin ne anlami kalir Ona baktikca yarisi zihnimde kalan cümleleri savururum saga sola. Miyaseye baktikca icime kelebekler otag kurar.
Fatma Nur Uysal Pinar, ilk kitabi Miyase Cikmazinda öykünün cikmazlarini bir bir asiyor, dügümlerini cözüyor. Kahramanlarini cikmazlarda biraksa da kendisi her detaya hakim, laf ebesi, konuskan anlaticilariyla okuyucusunun ilgisini ve duygusunu sonuna kadar kendine baglamasini biliyor. Öykülerini hayattaki kirikliklardan, kayiplardan, acilardan derliyor. Bütün öyküleri, bir kadin bakisinin detayci ve ifade etme arzusu yüksek sesi sariyor. Miyase Cikmazinda, Radyocu Nagfelden güzel ve cool bir kadina asik olan bakkala, Elma Cekirdeginden, Kapi Duvara bircok güzel öykü sizleri bekliyor.

Abdullah Harmanci