Huzursuz bir ruh ile uzun yillardir edebiyatin, kitabin ve bu dünyada kalicilik adina bir seyler yapmaya calisan insanlarin arasinda olmak icin bir iz birakmaya gayret ediyorum. Bak anlatiyorum al film yap diyenler, bizim de sesimiz ol diyenler ya da ses olmam gerektigini düsündügüm her zümre icin, her insan icin bir seyler karalamak ile mükellef oldugum gercegi vicdani tarafima baktigim zaman bariz bir sekilde ortada. Beni rahat birakmayan kelimelerden, cümlelerden ve hikayelerden kurtulmaya calisiyorum.

Etimle, kemigimle, acimla, tütünümle, gördüklerim ve düsündüklerim ile yine buradayim. Size mutlu olmanin 100 yolu gibi fayda saglamayacak ya da fayda saglayacagina inanmadigim yöntemler sunmayacagim. Beni, gecenin ücünü otuz gecerken uykudan uyandiran sebep her ne ise ona deginmek icin yaziyorum. Hic beni ilgilendirmedigi halde, sanki bütün bu olanlar benim hayatimdan gecmiscesine beni rahatsiz eden seylere dokunmak icin yaziyorum. Bana dokunan seylerin, size de dokunmasi icindir bütün cabam. Bir cümle bir insani esir alir mi Diye sormayin. Yazmazsaniz alir. Artik almasin diye yaziyorum.