Mehmet Basaran bu romaninda, siyas otoritenin fasizan bir hal aldigi, bunun sonucu da baskici bir uygulamaya gectigi bir döneme isik tutuyor. Ülke tarihi acisindan, kara bir leke olan, özellikle 1946 secimlerinin ardindan Köy Enstitüleri odaginda, ilerleme düsüncesine ve bilgilenme edimlerini baltalayan bazi odaklari ve gerici bir anlayisi konu ediniyor. Memetcik Memet, yedeksubaylik hakki elinden alinarak cavusluga cikarilan, cok zor kosullarda askerliklerini yapmak zorunda bile isteye birakilan Köy Enstitüsü cikisli ögretmenlerin de romanidir. Ayni zamanda romanin ana karakteri olan anlaticisi, bir kösede, sessiz ve sakince tarihin karanlik oyunlarina taniklik eder; her türlü elverissiz, kötü, baskici kosullara karsin direncli bireyin ayakta kalma mücadelesine de örnektir. Bir yandan da yeseren bir aski, tüm safligi ve samimiyetiyle okuruz. Utanc verici kosullarda, iki gencin gelecek kurma ugrasidir bu. Mehmet Basaran, zaman zaman nesnel gerceklige ve o gercekligin basrolünde olan kisilere, bire bir yer veriyor; yasanmisliklari, siirli bir dille ve doga sevgisinin yogun oldugu bir anlatimla romanina tasiyor.