Tanricalar yeryüzündeki temsilcilerini doguracak ve yetistirecek kisileri sectiklerinde onlari oldukca sinarlar. Zorlukla, kötülükle keskinlestirirler silahlarini.Sinanislarin en büyügü ise yalanla karsilasmaktir. Ne bu yalana inanip onunla yasamak iyi hissettirir insani ne de pesine düsüp dogrusuyla yüzlesmek. Cikmaya calistikca daha cok batarsin yalan camuruna, dibe cekilirsin aci verici gercekle karsilasip nefesin kesilinceye kadar. Belki de bu acidir seni hataya iten. Hele bunlara kanip bir kere de hataya düstünse mahvolursun, devam edemeyecekmissin gibi gelir sen böylesine kaybolmus, suurunu yitirmisken yine tanricadan gelir sifanin sesi; ...Insan degil misin sen Fanisin sonucta, hata hayatinin en büyük nimeti....