Hicbir karsilasma tesadüfi degildir
Burasi Gönül Demligi
Yolu ask olan buyursun gelsin
Gönül Demligimizde demlensin

GÖNÜL DEMLIGI

Ölüm yaprak gibi dökülür önce
Kiyamet kopar atesin icimde
Cig tanesi gibi yanar yürekte
Bir ah aldim ki yosun tutmaz bende

Tuz ekmek hakki degil ki sol yanim
Hicbir yere ait degil ki agrim
Bir bozuk saat gibi sende kaldim
Ince uzun bir yolda gide gide

Yalnizlik usulca kokunla sindi
Akisi belli olmayan nehirdi
Kül renginde bir tikizlik gibiydi
Üc bes nefesli kisacik ömürde

Eser eritir hüzün gözyasini
Dalinda infaz eder pismanligi
Birden apansiz harlanir yangini
Kurur düslerim bir kuytu kösede

Gam vurur dilime sizlar evvelim
Bir bir tükenir takvimde ahirim
Ecele yok ki hacet bicareyim
Kirik dökük son perde indiginde

Kor prangalar icinde nefessizim
Kac bahar söndü deli divaneyim
Ta surama katik bicaktir derdim
Tek tek öldü aklim fikrim zerrende

Bu kördügüm sonsuz soluksuz bitmez
Hicbir dilek avuc icinde dinmez
Dokunur kalem kagida der demez
Ten tir tir titrer gönül demliginde