Ah Bahar Ben, üzgün hissettigim zamanlarda seninle tanistigim günü hatirlayip mutlu olan biriyim. O gün, haftalar boyunca göz degdirmece oynayan iki cocuk olmaktan sikilip yanina gelmeseydim, sen sonsuza dek bu oyunun icinde yasardin da yine benim karsima cikamazdin. Zaten sen kütüphanede gördügün bir erkegi caktirmadan kesemeyecek kadar beceriksiz, o erkek ayagina geldiginde aglayacak kadar korkak ve neyin var dedigimde, annemi özledim, diyecek kadar cocuktun. Istanbul kisti, senle beraber sehre bahar gelmisti.

Sancili cocukluk yillari, ilk gencligin kalp atislari, saf mutluluk, sinavdan gecmenin tarifsiz gururu... Ayak uydurmanin zorlugu, basarisizlik korkusu, askla tanismanin ele avuca sigmayan heyecani Bu kitap, evden cikmadan agza atilan bir kasik pekmez gibi olagan, taze sagilmis bir bardak inek sütü gibi özlenen ve sanki alt katinizda yasiyormuscasina siradan iki insanin öyküsüdür. Ozan ve Baharla tanismaya hazir misiniz