Baharin istedigi sey, bastan asagi bendim. Her seyimle, her hücremle onu mutlu eden bendim. Üstelik bunu bir ömür yapabilirdim. Hic bikmadan, hic usanmadan. Benimle uyuyan saclari bile yüzümün sekline alismisti, uyurken beni hic rahatsiz etmiyordu. Hic sevismemistik ama sevisseydik, onu daha ne kadar mutlu edebilecegimin hayali beni bile delirtiyordu. Dans ederken bile kirk kat giysinin üzerinden onun kaninin nasil aktigini hissedebiliyordum. Nabzinin hangi anda hizlandigini, gözbebeklerinin ne zaman büyüyecegini biliyordum. Ben Bahari, bu dünyada mutlu edebilecek her seyin bir araya gelmesinden dogan bir adamdim. Oktay ise onun istedigini sandigi seydi.
Insan, hep elle tutulmayanin pesinden gidiyormus, ögrenmis oldum.
Degersizlik hissiyle kusatilmis bir insani sevmek zordur. Daha zoru ise, kendini sevmeyen bir insanin sevildigine inanmasidir. Serinin ikinci kitabinda Bahar, bu inanc kiriklariyla savrulur.
