Sevdayi paylastigimiz gibi aciyi da paylasmayi ögrenme vakti... Yaptigimiz her secimin bir sonucu vardir. Bergüzar da bir secim yapmis, bunun sonucu gözyasi, vicdan azabi ve pismanlik olmustu. Hayati dagilmanin esigine gelmisti. O daginikligin icinde kirgin kalbiyle, yüregini kavuran öfkesiyle, aklinda durmaksizin dönen Neden sorusuyla kalan Alparslan ise kendi sinavinin baslamak üzere oldugundan habersizdi. Kizdigi, kirildigi her sey zaman icinde kendi sinavi olacakti. Kinadigi yerden sinanacakti. Bergüzarla ayni duruma düsüp, ayni duygulari paylasinca anlayacakti büyük konusmamak gerektigini. Hayatin daima sürprizlerle dolu oldugunu ve bu sürprizlerin her zaman güzellikler getirmedigini. Insanin aldigi yasla degil, yasadiklariyla deneyim kazandigini ve olgunlastigini ögrenecekti. Bunu ögrenirken nice yollar yürüyecek, o yollarda yüreklerine batan dikenlerle mücadele edeceklerdi. Sevdanin yolu her zaman cicekli bahcelerden gecmez. Askta maharet, dikenlerin arasindaki cicekleri görebilmektir