Acilmaya acilmaya acilmayi unutmus bir kapi nereye acilir Yasamaya yasamaya yasamayi unutan insanlar nasil nefes alir Peki insan, bir tren istasyonunda yahut bir dag evinde, ölümden baska neyi bu kadar cok bekleyebilir

Güray Süngü, neredeyse ezbere bildigimiz bir manzaraya yeniden bakmayi teklif ediyor. Insana, onun bu dünyadaki hikayesine ve yazgisina. Giderek bir aynaya dönüsüyor sonra bu manzara. Acilari, asklari ve zaaflariyla insanin, karanlik geceleri ve apaydinlik sabahlariyla hayatin, istasyonlari ve trenleriyle bekleyisin. Beklemek, gecmisi ve gelecegi sorgulamaktan ziyade bir var olma bicimine dönüyor. Deli Gömlegi; kelimeleri gittikce eksilenlerin, sürekli icine dogru kosanlarin, kendi yüzünden yüz cevirenlerin, bir boslugu giyinenlerin hikayesini anlatiyor.

Benim bekledigimi nereden biliyorsun
Söylememis miydin
Hatirlamiyorum.
Ben de hatirlamiyorum, dedi yasli adam.
Sen de hatirlamiyorsan nereden bildin bekledigimi
Cünkü bekliyorsun.