Türkiye tarihi uzun yillar iki ana egilimin hakimiyetinde olan perspektiflerden incelendi.
Geleneksel milliyetci ve muhafazakar tarihyazimi Türkiye tarihini daha cok bir siyasal tarih olarak ele aldi ve anlatti. Bu tarihin özneleri genelde siyasal sahsiyetler, yöneticiler ve toplumun seckinlerinden olustu. Anlatilan betimleyici bir siyasal kronolojinin ötesine gecemiyordu.

Bunun yaninda tarihe sosyal bilim zaviyesinden yaklasanlar ise sosyal ve iktisadi gelismelere ve dönüm noktalarina odaklanan bir analiz yapiyorlardi. Burada da daha cok yapisal faktörler ele aliniyor, anlati da anlamak, aciklamak, degerlendirmek icin yapilan bir tahlil etrafinda örülüyordu.

Oysa Türkiyenin hem siyasal hem de sosyo-ekonomik tarihine iliskin her iki anlatida da eksik olan toplumun farkli kesimlerinin bu tarihte oynadiklari roldü. Yapi karsisinda iradenin, farkli toplumsal öznelerin sesi duyulmuyordu. Oysa siyasal hayatta oldugu kadar sosyal ve iktisadi alanda da örgütlü ve örgütsüz sosyal hareketler 100 yillik tarihin farkli ugraklarinda, farkli düzeylerde ve farkli bicimlerde cok önemli roller oynamislardi. Elinizdeki kitap bugüne kadar eksik birakilan bu etkeni mercek altina alarak sadece bu toplumsal hareketlere odaklanmiyor, ayni zamanda Cumhuriyet tarihini toplumsal hareketler üzerinden ve onlarin etkilerini göz önüne alarak da asagidan bir perspektif ile degerlendiriyor.

Kitaptaki yazilar Cumhuriyetin 100 yillik tarihini isciler, köylüler, ciftciler, kentliler, issizler, kadinlar, gencler, ögrenciler, Kürtler, Aleviler gibi farkli sinifsal, mesleki, etnik, dini, cinsiyet ve yas gruplarini farkli dönemlerde olusturduklari toplumsal hareketleri göz önünde bulundurarak ele aliyorlar.