Mimarligin dogusu, insanoglunun ilk ve temel gereksinimi olan barinma ihtiyacini karsilamak amaciyla üretilen mekan ile insanlik tarihinin baslangicina kadar dayanmaktadir. Tarih boyunca birincil mekansal ihtiyac olarak önemi süregelen barinma mekanlari, gecmisten günümüze uzanan sürecte yasam bicimi, gelenekler, yerel malzeme ve yerin ruhuna uygun olarak ile planlanmistir. Barinma mekanlarinin temelinde sadece fiziksel ihtiyaclar degil, bireyin diger temel gereksinimlerinden olan inanc ve kültür odakli sosyal bilesenler, toplumsal degerler ve baglama ait degerler de yer almaktadir. Bu bilesenler yönlendiriciliginde insanlar fiziksel cevreyi kendi yasamsal özellikleri ile harmanlayarak yorumlamislardir. Önceleri yalnizca barinma ve korunma odakli, yerel niteliklerin, dini ritüellerin, kültürün yönlendiriciliginde olusturulan mekanlar ilerleyen dönemlerde teknoloji ve estetik degerlerle ortak bir paydada bulusmustur.

Tarihsel sürec icerisinde barinma olgusunun degisim ve gelisimini farkli bilimsel bakis acilari ile ele almak adina cikilan yolun sonuc ürünü olan bu kitap, Barinma Kültürü ana temasi ile okuyucuya sunulmustur. Kitapta, yerel yönetimler ve barinma politikalari, göc ve barinma sorunlari, afetrisk yönetimi ve barinma, Anadoluda gelenekselkirsal mimari, pandemi ve barinma, kültür-mekan iliskisi üzerinden barinma olgusunun okunmasi, modernizmin barinma mekanlarina etkisi ve modernizm sonrasi barinma kültürü, barinma sorununa farkli cözüm önerilerinin gelistirildigi sira disi barinma birimleri, teknolojik yaklasimlar ve barinma gibi alt temalarda farkli calismalara yer verilmistir.
Gecmise isik tutmasi, gelecege ilham olmasi dilegiyle